İki Yaş ve İki Yaş Sendromu

İKİ YAŞ VE İKİ YAŞ SENDROMU
İki yaş , anne ve babaların çocuk gelişiminde en zorlandıkları dönemlerden biridir. Bu yaş döneminde (12-36. Aylar) çocuklar hem çevresini hem de dünyayı keşfetme eğilimindedirler. Kendilerini ifade etmek ve her şeyin kendilerine ait olmasını isterler. 0-3 yaş döneminde ayrıca temel güven duyguları da oluşmaktadır. 2 yaş döneminde çocuklar, birtakım fiziksel, zihinsel,dil, sosyal, duygusal ve cinsel gelişimlerinde birtakım özelliklere sahiptir.
2 yaş çocukları atlar, zıplar, tırmanır, koşar, hep hareket halindedir. Tek başına merdiven inip çıkabilir, parmak uçlarında yürüyebilir, ellerini yıkayıp kurulayabilir, düğme ilikleyebilir, büyük butonları açıp kapatabilir.
2 yaş çocukları bir rengi tanıyabilir, dikkat süresi çok kısadır, parça-bütün ilişkisini anlayabilir.
2 yaş çocukları adını- soyadını söyleyebilir, tek cümle ve basit sözcüklerle konuşabilir, basit sorular sorabilir, konuştuğu anlaşılır, abartılı konuşabilir,’ neden?’ sorusunu sıklıkla kullanır, anlamsız tekrarlar yapabilir.
2 yaş çocukları diğer çocuklarla oyun oynamak ister ancak sağlıklı iletişim kuramayabilir ama kendinden küçük çocukları sever. Paylaşmayı sevmez, hayali oyun dönemidir, kendi kendine konuşup oynayabilir. Her şeyin kendine ait olmasını istediği için, geri vermek istemez.
2 yaş çocukları istekleri yapılsın istenir, kolayca sinirlenebilir ve bağırıp çağırıp yumruklar atabilir. Sabırsızdır, inatçıdır.
2 yaş çocuklarının cinsel kimlik oluşumu başlar ve cinsiyetlerini bilirler.
Yemek yemek istememe, uyumak istememe, ne denirse tersini yapma, söz dinlememe, anne-babaya vurma, kendini yere atma, kafasını vurma gibi şikayetler iki yaş sendromunu işaret ediyor olabilir. Bu yaş döneminin özelliklerini bilmek ve bu dönemin geçici olduğu unutmamak yaşanabilecek krizleri daha rahat geçirmeye yardımcı olacaktır.
BUNLARI YAPMAYIN!
• Çocuğunuzu asla cezalandırmayın, kızmayın, kötü çocuk olarak nitelendirmeyin, suçlamayın, hakaret etmeyin.
• Öfkesini engellemeyin.
• Uzun açıklamalar yapmayın.
• Kurallar koymayın.
• Onunla inatlaşmayın.
• Soru sormasını engellemeyin.
• ‘Hayır’ kelimesini sıklıkla kullanmayın.
BUNLARI YAPIN!
• Dikkatini başka yöne çekmek konusunda yaratıcı olun.
• Alternatifler sunun.
• Çocuğunuza özgür olabileceği alanlar yaratmalı, duygularını ve kendisini ortaya koymasına izin verin.
• Güvenliğini tehlikeye atmadığı sürece nesnelere dokunmasına izin verin.
• Enerjisini boşaltmasına izin verin.
• Çocuğunuzla birlikte ailece zaman geçirin ama kendinize de ait bir zaman diliminiz olsun.
• Gerekirse bir uzmandan yardım isteyin.


Mine Çelik
Psikolojik Danışman
www.cocukvegenc.com